۶۵۰ میلیارد دلار حواله مهاجران به کشورهای زادگاهشان
به گزارش خبرنگار اقتصاد معاصر؛ در سال ۲۰۲۳، کارگران مهاجر در سراسر جهان مبلغی بالغ بر ۶۵۰ میلیارد دلار به کشورهای خود ارسال کردند. این مبلغ نشاندهنده افزایش چشمگیری در حوالههای ارسالی است که تاثیر قابل توجهی بر اقتصاد کشورهای مقصد داشته است.
بر اساس گزارشهای بانک جهانی، حوالهها از ۱۲۸ میلیارد دلار در سال ۲۰۰۰ به ۸۳۱ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۲ افزایش یافتهاند. از این مبلغ، ۶۵۶ میلیارد دلار به کشورهای با درآمد کم و متوسط ارسال شده است که این افزایش چشمگیر نشاندهنده نقش حیاتی مهاجران در حمایت از اقتصادهای کشورهای خود است.
منابع و مقاصد حوالهها کجاست؟
بیشتر حوالهها از ایالات متحده، کشورهای اروپای غربی و کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس مانند عربستان سعودی، قطر و امارات متحده عربی ارسال میشوند. هند، چین و مناطق جنوب آسیا، شرق آسیا و اقیانوسیه از بزرگترین دریافتکنندگان این حوالهها هستند. جالب توجه آنکه هند به تنهایی ۱۲۵ میلیارد دلار از این حوالهها را دریافت کرده است که نشاندهنده وابستگی بالای این کشور به منابع مالی خارجی است.
حوالهها برای کشورهایی با نرخ وابستگی بالا مانند لبنان و تونگا حیاتی هستند. آنها به دستیابی به اهداف توسعهای کمک میکنند و نیاز به مهاجرت به دلیل مشکلات اقتصادی را کاهش میدهند. بطورکل حوالهها میتوانند به بهبود شرایط زندگی، افزایش سرمایهگذاری در آموزش و بهداشت و کاهش فقر کمک کنند.
بر اساس گزارش بانک جهانی در این رابطه دو عامل شیوع کووید-۱۹ و پیشرفتهای فناوری مالی (فینتک) در افزایش حجم این دست از حوالهها و انتقال منابع نقش مهمی داشتهاند. در این راستا با بسته شدن مرزها، کانالهای غیررسمی ارسال پول کاهش یافتند و افراد به کانالهای رسمی روی آوردند که این تغییر باعث افزایش شفافیت و کاهش هزینههای انتقال شد. همچنین پیشرفتهای صورتگرفته در حوزه فینتک هزینههای انتقال را کاهش داده و سرعت انتقالها را افزایش دادهاند. پلتفرمهای دیجیتال مانند پیپال، رمیتلی و زوم به مهاجران این امکان را میدهند که به راحتی و با هزینه کمتر پول به خانوادههای خود ارسال کنند.
بر اساس این گزارش، در این فضا مهاجران اغلب فداکاریهای شخصی و مالی قابل توجهی صورت میدهند تا بتوانند پول به خانه بفرستند. بسیاری از مهاجران در شرایط سخت کاری و با حقوق پایین کار میکنند تا بتوانند بخشی از درآمد خود را به خانوادههایشان ارسال کنند.
هزینههای انتقال این منابع چقدر است؟
هزینههای انتقال پول از طریق حوالهها به طور متوسط ۶.۴% است. این بدان معناست که اگر یک کارگر مهاجر بخواهد ۲۰۰ دلار به خانوادهاش ارسال کند، باید حدود ۱۲.۸ دلار به عنوان هزینه انتقال پرداخت کند. این هزینهها میتوانند بخش قابل توجهی از درآمد مهاجران را کاهش دهند و فشار مالی بیشتری بر آنها وارد کنند. با این حال، روشهای دیجیتال مانند پیپال و رمیتلی معمولاً هزینههای کمتری دارند و میتوانند گزینههای مقرون به صرفهتری برای مهاجران باشند. با این وجود، حتی این هزینههای کمتر نیز میتوانند در طول زمان جمع شده و تاثیر قابل توجهی بر درآمد کلی مهاجران داشته باشند. به همین دلیل، بسیاری از مهاجران به دنبال راههای ارزانتر و کارآمدتر برای ارسال پول به خانوادههایشان هستند.
در اینباره ارزهای دیجیتال به عنوان یک جایگزین مقرون به صرفه برای پرداختهای بینالمللی در حال ظهور هستند. ارزهای دیجیتال میتوانند هزینههای انتقال را کاهش داده و سرعت انتقال را افزایش دهند، هرچند که هنوز چالشهای قانونی و امنیتی خود را دارند.
نهایتا این گزارش به این مسئله میپردازد که حوالهها نقش حیاتیای در حمایت از خانوادهها و اقتصادهای کشورهای با درآمد کم و متوسط دارند. پیشرفتهای فناوری و حمایتهای قانونی انتقالها را آسانتر و ارزانتر کردهاند، هرچند چالشهایی به ویژه در مناطق درگیر جنگ همچنان باقی است. با توجه به اهمیت حوالهها، لازم است که سیاستگذاران و نهادهای بینالمللی به دنبال راهکارهایی برای کاهش هزینههای انتقال و افزایش امنیت و شفافیت این فرآیند باشند.